ประวัติเทเบิลเทนนิส

      

    ความเป็นมาของกีฬาเทเบิลเทนนิส จากการศึกษาค้นคว้าไม่มีหลักฐานปรากฎแน่ชัดว่าเทเบิลเทนนิสมีถิ่นกำเนิดหรือที่มาจากที่ใดทั้งในสมัยโรมันหรือสมัยกรีกเหมือนเช่นกีฬาประเภทอื่น ซึ่งรัสเซียเองก็เคยอ้างว่าเป็นผู้คิดค้นการเล่นมาก่อนใคร ซึ่งอังกฤษก็อ้างว่าตนเป็นต้นกำเนิดเช่นกัน แต่ก็ไม่มีผู้ใดสามารถแสดงหลักฐานอ้างอิงได้อย่างชัดเจนหรือสามารถคัดค้านแต่ประการใดได้

          อย่างไรก็ตามจากหนังสือประวัติศาสตร์กีฬาของแฟรงค์ มอนเก (Frank Monke) ได้สันนิษฐานเกี่ยวกับประวัติเทเบิลเทนนิสไว้ 2 ประการ คือ

1  อาจเป็นกีฬาในร่มของลอนเทนนิส ซึ่งเริ่มเล่นครั้งแรกในรัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา ราวศตวรรษที่ 19 (ค.ศ. 1890)

2  สันนิษฐานว่าเริ่มเล่นในอินเดียโดยนายทหารชาวอังกฤษซึ่งไปประจำการอยู่ที่อินเดียได้เคยเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสเป็นกีฬากลางแจ้งมาก่อน ด้วยการเล่นบนโต๊ะ และใช้สมุดกั้นแทนตาข่าย (บางฉบับระบุว่าใช้ไม้กระดานแทนตาข่าย) และยังมีอีกความเห็นหนึ่งว่า เกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศแอฟริกาใต้ หรือบางความเห็นว่าเกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศจีน

กล่าวโดยสรุปคือ ประวัติเทเบิลเทนนิส ไม่สามารถทราบแน่ชัดได้ว่า ใครเป็นผู้คิดค้นหรือประเทศใดเป็นต้นกำเนิดของกีฬาเทเบิลเทนนิส แต่มีข้อบันทึกหลักฐานการโฆษณาเกี่ยวกับอุปกรณ์การเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสชาย หรือการโฆษณาเครื่องกีฬาเทเบิลเทนนิสในแมกกาซีนของประเทศอังกฤษ ที่ชื่อว่า British Sports Catalogs Advertised Table Tennis Equipment ในปี ค.ศ. 1880 ซึ่งสันนิษฐานกันว่า ชาวอังกฤษน่าจะเป็นผู้คิดค้นการเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสขึ้น และได้เล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสเป็นกีฬาในร่มของเทนนิสมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1850 ด้วย ซึ่งสมัยนั้นเรียกว่า Gossima และใช้ลูกบอลทำด้วยไม้คอร์กหรือยางแข็งซึ่งแข็งเกินไป ถ้าไปถูกกระจกก็จะทำให้กระจกแตก โดยเกมกีฬาชนิดนี้ได้รับความนิยมและเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป  นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1890 เป็นต้นมา อังกฤษก็เริ่มปรับปรุงการเล่นเทเบิลเทนนิสโดยมีพ่อค้าทำลูกเทเบิลเทนนิสที่ทำด้วยยางหรือไม้คอร์กแล้วใช้ผ้าหุ้มไว้อีกชั้นหนึ่ง เพื่อไม่ให้ลูกเทเบิลเทนนิสทำความเสียหายกับโต๊ะ และเพื่อให้ลูกเทเบิลเทนนิสหมุนได้ดีขึ้นด้วย จนกระทั้งปี ค.ศ. 1902 วิศวกรชาวอังกฤษชื่อ นายเจมส์ กิ๊บบ์ (Jame Gibb) ได้คิดลูกเทเบิลเทนนิสซึ่งเป็นลูกบอลเซลลูลอยด์ (Celluloid Balls) ซึ่งมีคุณสมบัติและสัดส่วนที่เหมาะสมชวนให้น่าเล่นยิ่งกว่าลูกบอลที่ทำมาจากไม้คอร์กหรือยางแข็ง และในปรเดียวกันนั้นเอง อี.ซี.กู๊ด (E.C. Good) ชาวอังกฤษได้คิดค้นประดิษฐ์ไม้ตีขึ้นใหม่ โดยใช้แผ่นยางติดไว้ที่ด้านที่จะใช้ตีลูก ทำให้ผู้ตีสามารถควบคุมทิศทางและน้ำหนักการตีลูกเทเบิลเทนนิสได้ดีกว่าเดิม ซึ่งเขายังได้ทดสอบให้เห็นได้ด้วยการเป็นผู้ชนะเลิศเทเบิลเทนนิสของชาวอังกฤษในสมัยนั้นอีกด้วย จึงทำให้ไม้ตีแบบใหม่และลูกบอลเซลลูลอยด์ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เกมกีฬาเทเบิลเทนนิส จึงแพร่หลายไปอย่างรวดเร็วในประเทศต่าง ๆ และจากการพัฒนาปรับปรุงทั้งในส่วนของไม้ตี และลูกเทเบิลเทนนิสที่ทำจากเซลลูลอยด์ ทำให้เวลาตีจะมีเสียงดัง ปิง (Ping) และเมื่อลูกตกกระทบกับพื้นโต๊ะจะมีเสียงดัง ปอง (Pong) จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกที่นิยมเรียกกันว่า ปิงปอง (Ping-pong) ตามสียงที่เกิดขึ้นจนถึงปัจจุบัน

ประวัติกีฬาเทเบิลเทนนิสในประเทศไทย ประวัติกีฬาปิงปองในประเทศไทย

คำว่า เทเบิลเทนนิส ไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลายนัก แต่จะรู้จักกันดีในชื่อ กีฬาปิงปอง โดยไม่มีหลักฐานอ้างอิงปรากฏว่าเข้าสู่ประเทศไทยเมื่อใดแน่นอน และใครเป็นผู้นำเข้ามา แต่ปรากฏว่ามีการเรียนการสอนมานานกว่า 30 ปี ตั้งแต่ในปี พ.ศ. 2500 ประเทศไทยได้มีการจัดตั้งสมาคมเทเบิลเทนนิสสมัครเล่นแห่งประเทศไทยขึ้นอย่างถูกต้องตามกฎหมาย จัดให้มีการเรียนการสอนอย่างทั่วถึงตลอดหลักสูตรการเรียนตามโรงเรียนต่าง ๆ ทั้งในส่วนกลางและส่วนภูมิภาค จนถึงปัจจุบันได้มีการบรรจุกีฬาเทเบิลเทนนิสไว้เป็นวิชาบังคับในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ในส่วนของประชาชนโดยทั่วไปนิยมเล่นกีฬาเทเบิลเทนนิสเพื่อเป็นเกมนันทนาการ เป็นการแข่งขัน เป็นการออกกำลังกาย และเพื่อการพักผ่อนในช่วงว่างเว้นจากภารกิจตามหน้าที่ ซึ่งอาจกล่าวได้ว่า กีฬาปิงปองเป็นที่นิยมเล่นสำหรับประชาชนทุกเพศทุกวัย